دیروز* ۱۶ آذر و به تقویم رسمی مملکت، روز دانشجو بود! من هم تقریبا چیزی حدود یکسال و دو سه ماه هست که با تحصیل در رشته مهندسی کامپیوتر، گرایش نرمافزار دانشگاه خواجهنصیر دانشجو محسوب میشم، به نظرم اومد که به مناسبت شانزدهم آذر ماه، ۱۶ درسی که از دوران دانشجوییم تا الان یاد گرفتم رو بنویسم.
*توضیح: این مطلب رو میخواستم روز ۱۶ آذر به اشتراک بگذارم، اما متاسفانه بلاگم با مشکلی روبرو شد که ممکن نشد.
سعی کنید با همه دوست باشید
تو دانشگاه از هر شهر و نژادی، دوستان و همکلاسیهای زیادی خواهید داشت، هر شهر و قومی عقاید و رفتارهای خودش رو داره، خودتون رو به واسطه اقامت در شهری خاص، یا داشتن نژاد خاص بالاتر ندونید و سعی کنید به همه احترام بگذارید! شاید بگین نژادپرستی از بین رفته ولی به صورت پنهان هنوز هم گاهی دیده میشه!
به عقاید دوستانتان احترام بگذارید
شما مذهبی هستید، یکی لاییک هست، یکی هیچ علاقهای به صحبت راجع به این مسائل نداره، یکی اصلا راجع به این مسائل فکر نمیکنه، یکی بسیجیه، یکی اصلاحطلب، یکی اصولگرا! مهم نیست، به عقاید دوستاتون (همدانشگاهیهاتون) احترام بگذارید!
به عقاید خودتونم احترام بگذارید
این که میگم به عقاید دیگران احترام بگذارین به این معنی نیست که بگذارین دیگران هر حرفی راجع به عقایدتون بهتون بزنن و شما هم هیچی نگید، موقعی که بحثی شکل گرفت تو این بحث شرکت کنید و عقاید خودتون رو مطرح کنید!
مشروطی به شما به شدت نزدیک است!
مشروطی شتریه که اگه دانشجوی درسخونی نباشید دیر یا زود در خونتون میخوابه، خود ترمی که مشروط شدین شاید خیلی خوب و خوش به دور از فعالیتهای علمی گذشته باشه، ولی ترم بعدش از لحظه انتخاب واحد تا لحظه پاس شدن همه ۱۴ واحدی که اخذ کردین به سختی میگذره! پس تا میتونین مشروط نشین :)
سالبالاییها را دوست بدارید!
همیشه برای انتخاب واحداتون با سالبالاییهاتون مشورت کنید، ولی دقت کنید که با چه تیپ سالبالاییای مشورت میکنین! سالبالایی درسخون استادایی رو معرفی میکنه که بهتر درس میدن، سالبالایی تنبل هم استادایی رو معرفی میکنه که خوبتر نمره میدن، حالا این شمایین که باید انتخاب کنید چه تیپ استادی رو میخواین؟ علم بهتر است یا نمره؟! :)
دانشجو باشید
دانشجو بودن فقط درس خوندن نیست، سعی کنید به بقیه مسائل هم توجه کنید. مسئولین دانشگاه همیشه یه دانشجوی سربهزیر رو دوستدارن که آسته بره بیاد درسشو بخونه مدرکش رو بگیره بره! ولی خوب شما سعی کنید حواستون باشه که تو دانشگاه قرار نیست فقط یه رشته مهندسی، فلسفه، هنری یا چیز دیگهرو یاد بگیرید. دانشگاه کلی درس دیگههم برای آدم داره!
ساکت نباشید!
ازینکه حرفاتون رو بزنید نترسید، از اینکه به وضعیت بد دانشگاهتون اعتراض کنید نترسید، اگه چیزی خرابه سعی کنید بقیه رو با خودتون همراه کنید تا بتونید درستش کنید. شما حداقل ۴ یا ۵ سال دوران دانشجوییتون رو تو اون دانشگاه میگذرونید، پس سعی کنید ساکت نباشید!
با اساتید دوست باشید!
موردهای بسیاری دیده شده که دانشجوها با اساتید سر چیزهای کوچیک و بیاهمیت در میافتن، از لحن صحبت در کلاس یا خود دانشمند پنداری گرفته، تا سعی به ضایع کردن یک استاد تو جمع، یه تیکه بیدلیل برای یه خندهی سطحی و مسخره سرکلاس میتونه به قیمت افتادن یک درس اصلی و مهم برای شما تموم شه، در ضمن اساتید، هرچند قبول دارم بعضیهاشون سطح علمیشون به قدر ادعاشون بالا نیست، ولی سن و تجربشون از ما بالا تره، پس بهشون احترام بگذاریم و باهاشون دوست باشیم :)
چاپلوس نباشین!
مشخصه :) اکثر دانشجوها از دانشجوهایی که آویزون اساتید میشن بدشون میاد. به نظرم حق هم دارن!
برای نمره هرکاری نکنید!
به نظرم عزتنفس آدم مهمتر از اینه که برای گرفتن یه نمره دست به هرکاری بزنه، از خراب کردن بقیه دانشجوها گرفته تا چاپلوسی اساتید و عریضهنویسی ته برگهی امتحان، صف کشیدن پشت در اتاق اساتید و … از صفر که پایینتر نمره نداریم! یه ترمه دیگه :) ترمه بعد جبران کنید!
کار نکنید!
کار کردن به صورت پارتتایم برای هرجایی در دوران دانشجویی، نوعی بیگاری از دانشجو برای شرکت مربوطه و قراردادن چندرغاز پول ناقابل در کف دست دانشجو در انتهای برجه. اگه درکارتون حرفهای هستید و پول خوبی درمیارید بحثش جداست، در غیر این صورت تا حد امکان تو دوران دانشجوییتون کار نکنید!
لذت ببرید!
دوران دانشجوییتون محدوده، ولی میتونید ازش تا جایی که ممکنه لذت ببرید، دوستای همفکر و همفاز خودتون رو پیدا کنید، باهاشون سینما و کافه و پارک و گردش برید، تو برنامههای فوقبرنامه دانشگاه شرکت کنید و تا میتونید از دوران دانشجوییتون لذت ببرید!
گاهی عاشق بشید
اونقدرا هم که باید سر به زیر نباشید، اگه از کسی خوشتون میاد باهاش مطرح کنید، شاید اونم ازتون خوشش بیاد؟! :) ولی تو انتخاب کسی که احساس میکنید دوستش دارین دقت کنید، این مسائل به اون سادگی که فکر میکنید تموم نمیشن!
مراقب حرف زدنتون باشید
چرا؟ چون گاهی خیلی ساده یه حرفی رو میزنید که شاید به نظر خیلی بد نیاد، ولی ممکنه آدمهای زیادی ازتون دلخور بشن و حتی به روتون هم نیارن. تو انتخاب کلمات در جمعها دقت کنید. این مسائل ساده باعث خیلی دلخوریها تو دانشگاه میشه.
خودتون باشین!
اگه آدم رکی هستید، اگه آدم سربهزیری هستید، اگه آدم صادقی هستید، اگه آدم مغروری هستید، برای باز کردن جای خودتون تو دل دیگران خودتون رو تغییر ندید، شما سالها با این خصلتها بزرگ شدین و خو گرفتین، تغییر دادن مقطعی این خصلتها یه نوع دورویی رو تو آدم ایجاد میکنه. پس تا میتونید خودتون باشید، دوستاتون با توجه به شناختی که ازتون پیدا میکنن، بیشتر دوستون دارن، حتی اگه رک باشین و خیلی وقتها نابودشون کنید! :)
دانشجویی بهترین دوران زندگیه
دوستاییم که بیشترین ارتباط رو باهاشون داشتم، میدونن که دوران دانشجویی پر فراز و نشیبی رو داشتم، لحظههای خیلی زیادی رو خندیدیم و شاد بودیم، لحظههای زیادی هم مشکلاتی لبخند و از لبمون برد و خستمون کرد، گاهی بریدیم، گاهی گریه کردیم، گاهی هم از خدا شاکی شدیم که این چه وضعشه؟! ولی با تمام این وجود میگم دانشجویی بهترین دوران زندگیه، دوران گذر از بچگی به دنیای بزرگهاست، به بیستسالگی وارد میشیم و باید بدونیم که به زودی مسئولیت زندگی خودمون شاید آدمهای دیگهای که به زندگیمون وارد میشن به گردنمونه. پس تا میتونید دانشجویی کنید!
ممنون که این نوشته رو خوندید!
شاید جاهاییش غلط باشه، منظورم نصیحت هم نبود، چیزایی رو نوشتم که تو ذهنم شکل گرفتند.
حسین.